الگوی پیکربندی راهبردهای زنجیره تامین و کسب و کار و ارتباط آن با عملکرد پایداری سازمان (مورد مطالعه: صنایع غذایی ایران)

در این پژوهش، با هدف بهبود عملکرد پایداری سازمان، ترکیب های مختلف راهبردهای زنجیره تامین و کسب و کار شرکت های حوزه صنایع غذایی ایران، با استفاده از نظریه پیکربندی و رویکرد استقرایی، مورد بررسی قرار می گیرند. این پژوهش، از نظر هدف، اکتشافی، بر اساس نتیجه، در حوزه پژوهش های بنیادی و از نظر ماهیت و روش نیز، توصیفی- هم بستگی است.

نمونه گیری، به صورت تصادفی از میان شرکت های تولیدکننده صنایع غذایی، انجام شد و پرسش نامه ای تنظیم و پس از بررسی انواع روایی سازه، تشخیصی و همگرا و پایایی ترکیبی، توزیع شد. در تحلیل داده ها برای خوشه بندی، از یک فرآیند هوشمند فراابتکاری تکامل تفاضلی استفاده و برای شناسایی ویژگی های خوشه و ایجاد پیکره های مختص آن، از تحلیل واریانس و آزمون های گروه بندی جوامع توکی، استفاده شده است.

3 گروه مختلف، با ترکیب های راهبرد زنجیره تامین و کسب و کار متفاوت، شناسایی شده اند. ترکیب اول، راهبرد پاسخ گویی زنجیره تامین و راهبرد پیشرو کسب و کار ، ترکیب دوم، راهبرد ناب زنجیره تامین و راهبرد تحلیل گر کسب و کار و ترکیب سوم، شامل راهبرد تاب آور زنجیره تامین و راهبرد واکنشی کسب و کار است.

ترکیب اول، منجر به عملکرد پایداری مناسب تری نسبت به سایر ترکیب ها در شرکت های حوزه صنایع غذایی ایران، شده است.