مقایسه خودپنداره جنسی، بهزیستی ذهنی و تاب آوری خانواده در زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا و پایین

ناباروری، یکی از مسایلی است که در صورت مواجهه، جنبه‌های مختلف زندگی زوجین ازجمله سازگاری زناشویی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر مقایسه خودپنداره جنسی، بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانواده در زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا و پایین بود.

 این پژوهش از نوع علی‌مقایسه‌ای بود که با هدف مقایسه خودپنداره جنسی، بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانواده در زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا و پایین انجام شد. به این منظور نمونه‌ای به حجم 158 نفر از جامعه آماری زنان نابارور مراجعه‌کننده به مراکز درمان ناباروری استان‌های خوزستان و اصفهان در سال 1397، به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976)، پرسشنامه‌ چندوجهی خودپنداره جنسی (اسنل، 1998)، مقیاس بهزیستی ذهنی (کیز و ماگیارمو، 2003) و مقیاس تاب‌آوری خانواده (سیکسبی، 2005) بود. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک‌متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد که زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا دارای خودپنداره جنسی (0٫001>p)، بهزیستی ذهنی (0٫007=p) و تاب‌آوری خانواده (0٫003=p) بیشتری درمقایسه با زنان نابارور با سازگاری زناشویی پایین بودند.

 زنان نابارور سازگاری زناشویی پایین، خودپنداره جنسی و بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانواده کمتری دارند؛ ازاین‌رو سازگاری زناشویی می‌تواند به‌عنوان فاکتوری مهم در ارایه خدمات روان‌شناختی به زوجین نابارور به‌کار رود.