رابطه اخلاق فضیلت و معرفت شناسی فضیلت

معرفت شناسی فضیلت یکی از رویکردهای جدید در معرفت شناسی معاصر است که بنیانگذاران آن از نظریه های اخلاق فضیلت الگو گرفته اند. معرفت شناسی فضیلت و اخلاق فضیلت به جای تکیه بر باورها و اعمال بر اشخاص و ویژگی های منشی آن ها تاکید می کنند و درست و نادرست بودن اعمال و باورها را بر اساس فضایل و رذایل اخلاقی و عقلانی تعریف می کنند. به همان اندازه که ما دربرابر افعال و اعمالی خود احساس مسیولیت داریم، در برابر معرفت و باورهای خود نیز مسیول هستیم و همان طور که اعمال و افعال ما مورد ستایش و سرزنش قرار می گیرند، معرفت و باورهای ما نیز مورد ستایش و سرزنش قرار می گیرند. هدف از تدوین این مقاله آن است که به روش وصفی و تحلیل محتوا به بیان طرح کلی درباره ی اخلاق فضیلت و تبیین دیدگاه های معرفت شناسی فضیلت و بیان رابطه بین اخلاق فضیلت و معرفت شناسی فضیلت بپردازیم. از یافته های پژوهش حاضر می توان به الگوگیری از مفاهیم اساسی اخلاق فضیلت برای تبیین مسایل معرفتی شناخت، تاکید بر ویژگی های منشی صاحبان باور به جای تکیه بر باور، اعتقاد به موجه بودن باور به دست آمده از فضیلت عقلانی، اشاره نمود.