استفاده از شاخص انتخاب ژنوتیپ ایده آل (SIIG) در گزینش لاین های امیدبخش جو

هدف از این تحقیق، بررسی کاربرد شاخص SIIG در مطالعه تنوع فنوتیپی و گزینش لاین‌های امیدبخش جو با عملکرد و خصوصیات زراعی مطلوب بود.

 به‌منظور اجرای آزمایش، تعداد 107 لاین خالص جو در قالب طرح بدون تکرار آگمنت همراه با چهار شاهد در سه بلوک، طی سال زراعی 99-1398 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی داراب ارزیابی شدند.

نتایج تجزیه REML نشان داد که در لاین‌های مورد بررسی کمترین میزان وراثت‌پذیری مربوط به وزن هزار دانه (417/0) و بیشترین مقدار وراثت‌پذیری به‌ترتیب مربوط به صفات تعداد روز تا رسیدن و تعداد روز تا گل‌دهی (891/0 و 887/0) بود. نتایج شاخص SIIG نشان داد که لاین‌های شماره 102 و 9 به‌ترتیب با بیشترین (696/0) و کمترین (200/0) مقدار SIIG جزء برترین و ضعیف‌ترین لاین‌ها در این تحقیق بودند. به‌منظور انتخاب برترین لاین‌ها از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد روز تا گل‌دهی و تعداد روز تا رسیدگی، لاین‌های مورد بررسی براساس شاخص SIIG در 4 دسته گروه‌بندی شدند. نتایج نشان داد که شاخص SIIG به‌خوبی توانسته ژنوتیپ‌ها را براساس دو صفت عملکرد دانه و وزن هزار دانه دسته‌بندی نماید.

نتایج گروه‌بندی لاین‌ها براساس شاخص SIIG نشان داد همه لاین‌های گروه یک و گروه دو (به‌جزء لاین 55) و لاین‌های شماره 13، 116، 29، 7، 77، 89 و 72 از گروه سه، جزء لاین‌های برتر در این تحقیق بودند و می‌توان آنها را برای آزمایشات بیشتر از جمله آزمایشات سازگاری در نظر گرفت.