ارتباط سلامت معنوی با رفتار اخلاقی در دانشجویان دانشکده های پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

دارا بودن سلامت معنوی و رفتار اخلاقی مطلوب در دانشجویان علوم پزشکی، هر دو از عوامل مهم ‏در پیشگیری از آسیب به بیماران می باشند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط سلامت معنوی با رفتار اخلاقی در ‏دانشجویان دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل بود.‏

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که در سال 1398 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ‏دانشکده های پرستاری مامایی اردبیل می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه به تعداد 265 نفر محاسبه ‏شد و به روش تصادفی طبقه ای، نمونه گیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد سلامت معنوی و رفتار ‏اخلاقی که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفته است، جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنوا به وسیله نرم افزار  SPSS-15تحلیل شدند.

میانگین سنی شرکت کنندگان 83/1±60/20 سال بود. میانگین نمره سلامت معنوی دانشجویان 16/7±49/70  از حداکثر نمره 120 بود. میانگین نمره رفتار اخلاقی نیز 28/8±52/59 ‏ از حداکثر نمره 75 بدست آمد. همچنین، بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین سلامت معنوی و رفتار اخلاقی دانشجویان ارتباط آماری ‏مستقیم و معنی داری وجود داشت (756/0=‏r‏ و  001/0>p).

‏‎ ‎با توجه به این یافته که دانشجویان با سطح سلامت معنوی بالاتر، رفتار اخلاقی مطلوب تری نسبت به سایرین داشتند؛ مسیولین دانشگاهی می توانند با توجه بیشتر به سلامت معنوی دانشجویان ‏و فراهم کردن زمینه هایی برای بهبود آن، رفتارهای اخلاقی مطلوب را نیز در آنها ارتقا دهند.‏