ارائه مدل کاربردی طراحی فضاهای شهری زیست پذیر شاد با رویکرد ارتقای کیفیت زندگی در محله تجریش
امروزه در اکثر کشورهای توسعهیافته زیست پذیری بهعنوان یک اصل در چهارچوب پایداری موردبحث قرار میگیرد. همچنین استدلال میشود که ارزیابی زیستپذیری، میتواند با ارایه یک روش قابل توصیف، برای ارزیابی محیطهای شهری و کیفیت آنها، با رویکردهای گوناگون به اجرای برخی از برنامههای جدید شهری کمک کرد. کیفیت یکی از مفاهیم محوری طراحی شهری بوده که از اهمیت نظری و عملی فراوانی برخوردار است در پژوهش حاضر باهدف تحلیل عوامل موثر بر تحققپذیری شهر شاد و تبیین الگوی دستیابی به آن که دارای ماهیت توسعهای-کاربردی است، تلاش بر این بود با تجزیهوتحلیل فضای مکانی یعنی محدوده تجریش و قرار دادن خطمشی برای ایجاد محیطهای شاد به تدوین یک چهارچوب نظری جهت تبیین مفهوم شادی در محیط پرداخته و با معرفی و بازشناسی مولفههای سازنده آن مدلی ارایه گردد تا بهواسطه از آن راهکارهایی با عنوان سیاستهای طراحی استخراج شود. لذا پس از مرور شاخصهای کیفیت و از طریق معیارهای برگزیده مرتبط با شادی، به بررسی شاخصهها در چهار بعد تاثیرگذار پرداختهشده است که با تکیهبر فن تهران (فنون چشمانداز سازی) بهصورت قرار دادن چکیدهای از مطالعات، در چهارچوب مفهومی پیشنهادی فن مذکور، ساماندهی شده و پس از سنجش وضعیت استخراجشده نتایج حاکی از آن بود که علاوه بر سه مرحله اصلی شناخت وضعیت موجود، شناخت آینده پیش رو، اتصال میان گذشته و آینده که در فرهنگ شهرسازی با عنوان زیست پذیری یاد میشود، فاز پنجم تحلیل با سه مولفه اصلی، هویت، ساختار و معنا به میان آمده که پاسخگو به سیاستهای چهار بعد اصلی خواهد بود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.