بررسی و شناسایی موانع یادگیری الکترونیکی دانشجویان دانشگاه پیام نور تبریز و ارائه الگو

مقاله حاضر با هدف شناسایی موانع یادگیری الکترونیکی دانشجویان دانشگاه پیام نور تبریز و ارایه الگو انجام شد. روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری شامل اساتید و دانشجویان پیام نور در سال تحصیلی 98-1397 بود که به صورت تصادفی طبقه بندی و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت سنجش اعتبار پرسشنامه از اعتبار محتوایی و جهت سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که 84/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شد: با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی؛ شش عامل: 1- نبود مهارت ها و ارتباطات پیوسته 2- کمبود انگیزش 3- عدم دسترسی به فناوری 4- عدم توانایی یادگیری از طریق رسانه ها 5- عدم بهره گیری از گفتگوهای گروهی اینترنتی 6- عدم وجود مسایل هم جهت موفقیت در یادگیری الکترونیکی را بعنوان موانع یادگیری الکترونیکی دانشجویان شناسایی شد و الگوی موانع یادگیری الکترونیکی دانشجویان ترسیم گردید. نتایج آزمون رتبه بندی فریدمن نیز نشان داد: به علت کافی نبودن مهارت ها و ارتباطات پیوسته در بین دانشجویان و اساتید دانشگاه پیام نور تبریز، این مولفه بیشترین نقش را به عنوان موانع یادگیری الکترونیکی دانشجویان بر عهده داشته است.