شواهد آکوستیکی و بررسی میزان تقطیع پذیری واژه های مشتق پیشوندی زبان فارسی در پردازش گفتار

اطلاعات آکوستیکی می‏تواند به منزله شاهدی برای بسیاری از مسایل مطرح در حوزه های دیگر زبان شناسی به خصوص صرف گفتاری و پردازش گفتاری باشد. مقاله حاضر با استفاده از واژه‏های مشتق پیشوندی زبان فارسی به بررسی شواهد آکوستیکی دال‏بر میزان تقطیع‏پذیری آن ها در پردازش، درک و دریافت معنی پرداخته است. برای این منظور واژه‏ های مشتق از پیشوندهای «نا-»، «هم-»، «فرو-» و پایه ‏های آن ها همراه با بسامد رخداد نمونه آن ها از پیکره پژوهشگاه علوم انسانی استخراج شد. از هر پیشوند دو واژه تقطیع‏پذیر و تقطیع‏ناپذیر انتخاب و با قرار دادن آن ها در جملات حامل هم بسته‏ های دیرش، زیروبمی، سازه‏ها، شدت، دیرش خیز و شفافیت منطقه گذر بررسی شد. یافته‏ ها نشان داد دیرش نسبی واژه‏ های تقطیع ‏پذیر بیشتر از واژه ‏های تقطیع ‏ناپذیر است. در منطقه گذر وند و پایه و در حالت ایستایی وند واژه‏ های تقطیع‏ ناپذیر به علت پیوستگی میزان هم‏تولیدی در بسامد زیروبمی، سازه اول، سازه دوم و سازه سوم آن ها بیشتر از واژه‏های تقطیع‏ پذیر است. در واژه‏ های تقطیع‏ن اپذیر، دیرش نسبی شدت خیز بیشتر و روند هموارتری را نشان می‏دهد. همچنین در واژه‏های تقطیع‏پذیر، شفافیت تولید سازه‏ها در منطقه گذر بیشتر از واژه‏های تقطیع‏ناپذیر است.