معیاری بر شناسایی آسیب ها با تاکید بر آسیب شناسی آینده مسائل اجتماعی

از نگاه جامعه شناسی موضوع آسیب شناسی بی تردید موضوعی چندوجهی است که از حساسیت و لغزش پذیری نظری و کاربردی برخوردار است. از سویی تغییرات اجتماعی که به صورت بطیی ظهور می یابد، سایر شقوق زندگی اجتماعی نظیر فرهنگ، سیاست و اقتصاد را فرا می گیرد و ما را با مسئله اجتماعی پیوند می دهد. با توجه به تحلیل های اجتماعی باید پذیرفت که امروز غیر از دیروز است، همچنان که آینده متفاوت از امروز خواهد بود. سوال این است که چه عامل و یا عواملی سه مقطع گذشته، حال و آینده را به یکدیگر متصل می کند؟ پاسخ این است که مسایل اجتماعی حلقه های اتصال گذشته، حال و آینده یک حیات اجتماعی محسوب می شوند. پیوستگی و زمان از وجوه مهم مسئله اجتماعی است و ازآنجا که مهم ترین مولد مسایل اجتماعی تغییرات می باشند، لذا وقوع تغییرات دایما منجر به تولید مسایل جدیدی می گردد که احتمال دارد به آسیب اجتماعی منجر شود. در واقع، وقوع تغییرات اجتماعی مولد مسایل اجتماعی خواهد شد و درصورتی که زمینه اجتماعی مساعد باشد این مسایل در آینده عامل بروز آسیب های اجتماعی خواهند شد. از این نظر، مطالعه آسیب شناسی آینده مسایل اجتماعی بستر مهمی در آسیب شناسی مسایل اجتماعی است با تاکید بر اینکه برای بررسی حال، نیازمند مطالعه گذشته هستیم و جهت پیش بینی آینده، نیز گذشته و حال باید توامان مورد کنکاش قرار گیرد. در تحلیل مسئله فوق در این مقاله به معیارهایی برای مطالعه آسیب شناسی آینده مسایل اجتماعی پرداخته شده است. در این فرایند مطالعاتی تغییرات اجتماعی به عنوان متغیر مستقل و آسیب های اجتماعی به عنوان متغیر وابسطه و بستر اجتماعی مساعد آینده که زمینه های شکل گیری مسایل اجتماعی نوظهور و شگفتی سازها خواهد بود متغییر میانجی می باشد. وجه پیوستگی و عنصر زمان نیز از وجوه مهم این پژوهش به شمار می آید.