حذف رنگ از پساب نساجی به وسیله نانوالیاف دی اکسید تیتانیوم، فریت کبالت و دی اکسید تیتانیوم/ فریت کبالت

استفاده روزافزون از انواع رنگ زا و آلودگی پساب حاوی مواد رنگ زا از مشکلات مهم محیط زیست است. روش های گوناگونی برای تصفیه پساب های حاوی مواد رنگ زا بررسی شده است. در این پژوهش، نانوالیاف دی اکسید تیتانیوم، فریت کبالت و دی اکسید تیتانیوم/ فریت کبالت با استفاده از روش الکتروریسی تهیه و اثر تغییر ولتاژ و فاصله الکتروریسی بر قطر و ریخت شناسی نانوالیاف بررسی شد. نمونه های نانوالیاف تهیه شده به عنوان جاذب برای رنگبری پساب های حاوی مواد رنگ مستقیم قرمز 80 استفاده شد. اثر پارامترهای مختلف مانند مقدار جاذب، غلظت رنگ زا و pH بر درصد بازده رنگبری بررسی شد. خواص ساختاری و نوری نانوالیاف تهیه شده به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی، الگوی پراش پرتو ایکس و آزمون تعیین سطح ویژه مشخصه یابی شد و طیف سنج فرابنفش- مریی (UV-Vis) به منظور بررسی حذف رنگ از محلول رنگی استفاده شد. تصاویر SEM به دست آمده نشان داد که در فرایند الکتروریسی در ولتاژ 18 کیلوولت، همه نمونه های نانوالیاف بدون هیچ نقصی تشکیل شدند و با افزایش فاصله الکتروریسی، قطر نانوالیاف کاهش یافت. نتایج حاصل از XRD نشان می دهد که نانوساختارهای تهیه شده پس از عملیات حرارتی دارای ساختاری با فاز غالب بلوری است. نتایج BET نشان داد که سرعت تخریب رنگ k در نانوالیاف دی اکسید تیتانیوم/ فریت کبالت برابر با ppm/h 45/93 است که از دو نمونه دیگر به مراتب بهتر است. با توجه به نتایج به دست آمده بازده حذف رنگ نانوالیاف دی اکسید تیتانیوم/ فریت کبالت با افزایش الکترون- حفره نسبت به نانوالیاف دی اکسید تیتانیوم و فریت کبالت به مراتب بهتر و رنگبری بیشتری در محلول رنگی داشت.