بررسی آماری دلایل استفاده از موبایل توسط راننده حین رانندگی

ایران کشوری در حال توسعه با آمار مرگ و میر بسیار بالای تصادفات ترافیکی در جهان می باشد که حدود 30 درصد تصادفات ناشی از عدم توجه به جلو بوده که مهمترین عامل آن استفاده از تلفن همراه حین رانندگی است. اعمال قانون یکی از راه های کنترل و کاهش اینگونه از تصادفات می باشد که در صورت وجود قوانین کارا و رعایت آن توسط رانندگان می تواند نقش بسزایی در کاهش این دسته از تصادفات داشته باشد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر قوانین موجود در رابطه با عدم استفاده از موبایل حین رانندگی و نحوه اجرای آن توسط پلیس و تاثیر پذیری روی رانندگان داخل شهر و راه های بین شهری است. منطقه مورد مطالعه برای تحقیق حاضر شهرستان سنندج می باشد که مرکز استان کردستان و از شهرهای واقع شده در غرب ایران می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام افراد در رفت و آمد در جاده های برون شهری و درون شهری شهرستان سنندج می باشند. به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری برای تعیین حجم نمونه از روش تعیین حجم نمونه کوکران استفاده و 384 نفر به عنوان جامعه مورد بررسی آماری مشخص شدند. روش تعیین حجم نمونه در این مطالعه به صورت تصادفی ساده است. نتایج نهایی این تحقیق نشان می دهند که رابطه معناداری بین سطح تحصیلات در استفاده از موبایل حین رانندگی و قوانین مرتبط با استفاده از موبایل و قاطعیت پلیس در عدم استفاده از موبایل حین رانندگی وجود دارند. ولی رابطه معناداری بین جنسیت رانندگان و عدم استفاده از موبایل حین رانندگی بدست نیامد.