اثربخشی آموزش های تخصصی کشاورزی اعضاء تعاونی های تولید روستایی و سهامی زراعی و تحلیل موانع اثربخشی استان فارس

هدف پژوهش، بررسی آموزشهای تخصصی کشاورزی مورد نیاز اعضاء تعاونی های تولید روستایی و سهامی زراعی استان فارس و تحلیل موانع اثربخشی انجام شد. جامعه آماری اعضاء شرکتهای تعاونی تولید روستایی و سهامی زراعی که در دوره های تخصصی کشاورزی در سال 1399 شرکت داشتند به شمار 250 تن که 129 تن با نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مبتنی بر مدل ارزیابی اثربخشی کرک پاتریک می باشد که پایایی آن‏ با استفاده از محاسبه ضریب تتای ترتیبی و پایایی مرکب و روایی نیز به استناد شاخص روایی سازه در سطح مطلوب برآورد گردید. نتایج مشخص نمود در 5 دوره تخصصی، انگیزه اصلی اعضاء برای شرکت در دوره های آموزشی رفع نیازهای شغلی بوده. مقایسه میانگین نگرش اعضاء نسبت به دوره در قبل و بعد از برگزاری دوره ها نشان دهنده اختلاف معنی دار بین آنها بود و بعد از برگزاری دوره شرکت کنندگان دارای نگرش بالاتری بودند. نتایج حاصل از ویژگی های واکنشی اعضاء نشان داد که 80 درصد اعضاء واکنش (احساس) شان نسبت به برگزاری دوره های آموزشی در سطح متوسط و بالاتر بوده، میانگین دانش و آگاهی اعضاء در قبل و بعد از شرکت در دوره ها مشخص نمود که به ترتیب بیش از 75 و 77 درصد اعضاء میزان دانش و آگاهی خود را متوسط و بالاتر ارزیابی کردند. نتایج حاصل از ویژگی های رفتاری اعضاء نشان داد که 82 درصد از اعضاء وضعیت رفتاری خود را متوسط و بالاتر ارزیابی نمودند. نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد، آموزشها در بهبود دانش اعضاء موثر بوده. نتایج تحلیل عاملی تشخیصی نشان داد که موانع اثربخشی دوره ها در 5 عامل کلی (نامناسب بودن محتوای دوره های آموزشی، مشارکت پایین اعضاء در دوره ها، عدم کفایت فرآیند مدیریت بر دوره ها، مشکلات فرهنگی، و به روز نبودن آموزشگران) خلاصه نمود که در مجموع حدود 58 درصد از واریانس کل موانع اثربخشی را تبیین نمودند.