مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان متمرکز بر شفقت (CFT) بر شرم درونی شده در بیماران مبتلا به ویتیلیگو

بیماری های آشکار همچون بیماری های پوستی، نه تنها ممکن است عوارض جسمی را به همراه خود داشته باشند، بلکه ممکن است با عوارض روانی پر هزینه تری در زندگی مبتلایان همراه گردند. پژوهش حاضر به منظور مقایسه تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد شفقت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر شرم درونی شده بیماران مبتلا به ویتیلیگو انجام گرفت.

روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی، همراه با پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را همه زنان مبتلا به ویتیلیگو مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران در سال 1399 تشکیل دادند که از میان آنان 45 نفر به شیوه هدفمند، پس از کنترل ملاک های ورود و خروج، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 3 گروه 15 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار سنجش در این مطالعه پرسش نامه شرم درونی شده کوک (1993) است. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش، از روش های آمار توصیفی و تحلیل واریانس به شیوه اندازه گیری مکرر، با استفاده از نرم افزار SPSS vol.24  بهره گرفته شد.

 نتایج این تحقیق نشان داد، هر دو درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت، نسبت به گروه کنترل، در کاهش شرم درونی شده بیماران موثر بودند. در مقایسه دو رویکرد نیز یافته ها نشان دادند، در همه مولفه های کمرویی، عزت نفس و شرم درونی شده، دو گروه آزمایشی شفقت و پذیرش وتعهد باهم تفاوت معناداری نداشتند.

 می توان از این درمان ها به منظور بهبود وضعیت روان شناختی بیماران مبتلا به ویتیلیگو بهره گرفت.