بررسی اختلاف بیماری زائی جدایه های قارچ Cercospora beticola Sacc، عامل بیماری لکه برگی سرکوسپورائی چغندرقند و ارزیابی مقاومت ژنوتیپ های چغندرقند نسبت به این بیماری

لکه ‌برگی سرکوسپورایی Sacc Cercospora beticola، مهم ترین بیماری خسارت‌ زای چغندرقند محسوب می ‌شود. به کارگیری ارقام مقاوم بهترین روش کنترل این بیماری می ‌باشد. بدین منظور جدایه ‌های این قارچ از مناطق جنوب و شمال کشور از روی برگ ها‌ی آلوده به بیماری جمع-‌آوری شده، پس از خالص ‌سازی مورد شناسایی قرار گرفت. اثبات بیماری زایی روی ژنوتیپ (191) حساس به بیماری با سوسپانسیون اسپور به غلظت 104 × 3 اسپور در میلی لیتر در گلخانه انجام شد. برای تعیین قدرت بیماری زایی جدایه-‌ها، مایه ‌زنی قارچ C. beticola برروی ژنوتیپ (191) مانند روش اثبات بیماری زایی انجام گردید. شدت شاخص بیماری بعد از ظهور علایم، به روشKSW تعیین شد. ارزیابی واکنش 30 ژنوتیپ چغندرقند نسبت به بیماری در ایستگاه تحقیقات قراخیل در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی انجام شد. آماربرداری از شدت آلودگی درماه های تیر و مرداد صورت گرفت. همچنین به منظور امکان استفاده از قطعات جدا شده برگ جهت ارزیابی مقاومت در محیط سترون آزمایشگاهی، دیسک‌ هایی به قطر 8/1 سانتی ‌متر از برگ فوق تهیه و در ظروف مستطیل شکل در سطح آب آگار قرار گرفت و سپس با سوسپانسیون اسپور به غلظت 104 × 3 اسپور در میلی لیتر مه پاشی شدند. از کل نمونه ‌برداری‌ های مناطق مختلف جمعا 18 جدایه خالص C. beticola به دست آمد که همگی دارای قدرت بیماری زایی بالا بودند. در بررسی ‌های مزرعه ‌ای، پنج ژنوتیپ 32333، 32335، 32295، 32304 و 32319 در گروه نسبتا حساس “MS” و بقیه در گروه حساس ”S” یا خیلی حساس “VS” قرار گرفتند. در ارزیابی مقاومت قطعات جدا شده برگ در آزمایشگاه و ارزیابی مزرعه ‌ای همبستگی بالایی (91 درصد) به دست آمد. بهترین زمان یادداشت‌ برداری از شدت بیماری در شرایط مطلوب آب و هوایی قایم‌ شهر، تیر ماه تا اواخر مرداد تعیین گردید.