بهینه سازی ایرفویل یک پهپاد ارتفاع متوسط با مداومت پروازی طولانی

جهت دستیابی به مداومت پروازی طولانی بازده آیرودینامیکی بالایی مورد نیاز می باشد. می توان با بهینه سازی ایرفویل بازده آیرودینامیکی آن را افزایش داد. پس از تحقیق در مورد روش های بهینه سازی از الگوریتم گردیانی جهت انجام بهینه سازی استفاده شده است. در این مقاله ایرفویل GOE 493 جهت استفاده در پهپاد ارتفاع متوسط با مداومت پروازی طولانی بهینه سازی شده است. برای شبکه بندی میدان حل حول ایرفویل، از شبکه باسازمان و نرم افزار آی سی ام سی اف دی استفاده شده است. برای شبیه سازی عددی جریان مغشوش بعد از بررسی مدل های آشفتگی مختلف و مقایسه نتایج حاصل از آن ها با نتایج تجربی، از مدل k-kl-omega و روش حجم محدود به همراه الگوریتم کوپل شده استفاده شده است. پس از تحقیق، الگوریتم الحاقی جهت این بهینه سازی استفاده شده است. تابع هدف در این بهینه سازی بازده آیرودینامیکی بوده است. نتایج حاصل برای ایرفویل بهینه شده نشان می دهد که بازده آیرودینامیکی در حالت کروز، 2 برابر نسبت به حالت اولیه افزایش یافته است.