میکروفاسیس، محیط رسوبی و ژئوشیمی رسوبات کرتاسه بالایی در مقطع دمبک کوه اطراف سد لار، شمال شرق تهران

این مطالعه با هدف بررسی محیط رسوبی و ریزرخساره و ژیوشیمی رسوبات کرتاسه بالایی در مقطع دمبک کوه در اطراف سد لار صورت گرفته است. در این منطقه رسوبات کرتاسه بالایی (سنومانین- کامپانین) دارای ضخامتی معادل 7/327 متر می باشد که مرز زیرین آن با سازند تیزکوه و از نوع دگرشیبی می باشد و مرز بالایی با گسل قطع شده است. رسوبات سنومانین که ضخامت آنها 26/54 متر است با یک کنگلومرای پیشرونده شروع می شوند، رسوبات تورونین که ضخامت آنها 85/22 متر می باشد ابتدا با سنگ آهک ضخیم لایه و سپس به سنگ آهک چرت دار و در ادامه به سنگ آهک های الیگوستژین دار تغییر رخساره می دهند. رسوبات کنیاسین دارای ضخامت 85/19 متر می باشند که از سنگ آهک های الیگوستژین دار به سنگ آهک های مارنی تغییر رخساره می دهند. رسوبات سانتونین دارای ضخامت 80/182 متر می باشند که در قاعده با آهک مارنی و الیگوستژین دار شروع می شود و در ادامه به سنگ آهک متوسط لایه تغییر رخساره داده اند. رسوبات کامپانین به طور کامل در مقطع مورد مطالعه وجود ندارند، زیرا یک گسل آن را بریده است و تنها 55/48 متر سنگ آهک چرت دار از این رسوبات باقی مانده است. براساس مطالعات پتروگرافی، تعداد 11 ریز رخساره شناسایی گردید که پهنه ی جزرومدی 2 ریزرخساره، لاگون یک ریزرخساره، سد یک ریزرخساره و دریای باز 7 ریزرخساره را شامل می شود  با توجه به عدم وجود ریف های سدی بزرگ، ساخت های ریزشی، کلسی توربیدایت، آنکویید و پیزویید به احتمال زیاد این نهشته ها در یک رمپ هموکلاین بر جای گذاشته شده اند. نتایج حاصل از آنالیز های عنصری و ترسیم این مقادیر در کنار یکدیگر حاکی از آن است که رسوبات آهکی کرتاسه بالایی دارای کانی شناسی اولیه آراگونیتی بوده اند. ترسیم مقادیر Mn در برابر Sr/Ca نشان دهنده یک محیط دیاژنتیک نیمه بسته تا باز با نسبت آب به سنگ بالا می باشد.