اعتباریابی و تدوین مقیاس بی ثباتی خانواده ایرانی مبتنی بر تجربه زیسته زنان با تجربه روابط فرازناشویی : یک مطالعه ترکیبی

پژوهش های مختلف دلایل گوناگونی را برای بی ثباتی خانواده ایرانی برشمرده اند؛ اما آنچه در این میان مغفول مانده، مقیاسی بومی برای چنین بررسی هایی است، از این رو هدف پژوهش حاضرتدوین و اعتباریابی مقیاس بی ثباتی خانواده ایرانی بر اساس تجربه زیسته زنان با تجربه روابط  فرا زناشویی بود.

روش پژوهش حاضر آمیخته بود. در قسمت کیفی پژوهش از مصاحبه های نیمه ساختار یافته برای بررسی تجربه زیسته زنان با تجربه روابط فرازناشویی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان دارای روابط فرازناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر یزد در سال 1398 بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 540 نفر انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه سازگاری زناشویی و نگرش به خیانت استفاده شد.

برای بررسی عوامل مستخرج از مصاحبه ها از روش های تحلیل عاملی اکتشافی، روش آلفای کرونباخ برای بررسی پایایی، روایی همزمان برای بررسی میزان روایی مقیاس و همچنین تحلیل عاملی تاییدی برای بررسی برازش مدل مفهومی پژوهش استفاده شد.

نتایج عوامل بی ثباتی خانواده ایرانی را در سه سطح و پنج خرده مقیاس شامل: نقش مادرانه و اسطوره های مذهبی، فرزندپروری و دانش تربیتی والدین، عزت نفس و احساس حقارت، چالش های رابطه و زیبایی شناسی و جامعه گریزی و روابط پیش از ازدواج  شناسایی می کند. که در یک مقیاس 35 سوالی با نام «مقیاس بی ثباتی خانواده ایرانی» مورد سنجش قرار می گیرند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ابزار بی ثباتی خانواده ایرانی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و آلفای کرونباخ کل مقیاس برابر با 89/0 می باشد.