بررسی پایداری محلول پلی اتیلن گلیکول 4000 در شرایط دمایی و محیطی متفاوت در بازه زمانی صفر تا دوازده ماه

محلول پلی اتیلن گلیکول به عنوان ملین در درمان یبوست کودکان بکار رفته و به صورت فراورده ساختنی در داروخانه ها ساخته می شود. با توجه به مشکلات مربوط به ناپایداری اشکال دارویی محلول و در دسترس نبودن تاریخ انقضای دقیق فراورده های ساختنی، بررسی پایداری فرم محلول این ترکیب ضروری و حایز اهمیت هست.

 جهت بررسی پایداری محلول پلی اتیلن گلیکول، محلول های تهیه شده در محیط های مختلف (دما و نور محیط، آون، یخچال و در معرض نور مداوم) در بازه زمانی دوازده ماهه نگهداری شده و سپس ازنظر تغییر در خصوصیات ظاهری و بو، pH، هدایت الکتریکی، ویسکوزیته،، ضریب شکست و آلودگی میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

هیچ گونه تغییر رنگ، کدورت و بو و همچنین هیچ گونه رشد میکروبی در بین هیچ یک از نمونه ها در بازه زمانی موردمطالعه مشاهده نشد که دلالت بر عدم رسوب پلیمر و عدم ایجاد آلودگی میکروبی دارد. همچنین طیف FTIR کلیه نمونه ها در طول آزمایش تقریبا تغییری نداشت. نمونه های نگهداری شده در دمای یخچال پس از گذشت سه ماه دچار تغییرات معنی دار در pH، ضریب شکست و ویسکوزیته شدند، در صورتی که نمونه های نگهداری شده در محیط آون و در معرض نور از همان ماه اول دچار تغییرات معنی دار شدند.

 با توجه به اثرات مخرب نور و دما بر روی پایداری محلول پلی اتیلن گلیکول که می تواند سبب تسریع پروسه aging، آزاد شدن اسیدهای آلی و کاهش pH محلول پلی اتیلن گلیکول گردد، توصیه می شود محلول های پلی اتیلن گلیکول تهیه شده در ظروف شیشه ای (به علت ناسازگار بودن با بسیاری از ظروف پلاستیکی) تیره بسته بندی شده، در دمای زیر 25 °C (ترجیحا در یخچال) نگهداری شده و نهایتا تا یک ماه پس از تهیه فراورده استفاده شوند.