اولویت ‏بندی و سطح ‏بندی روستاهای هدف گردشگری (مطالعه موردی : شهرستان مشگین‏ شهر)

امروزه یکی از مسایل مهم در حوزه توسعه پایدار روستایی، توسعه فعالیت‏های گردشگری روستایی است. تعیین ارزش‏های گردشگری روستاها و استعدادهای طبیعی آن‏ها به همراه برنامه‏ریزی صحیح می‏تواند از یک سو منجر به توسعه فعالیت‏های اقتصادی و ایجاد درآمد و اشتغال در روستاها و از سوی دیگر منجر به رسیدن به توسعه همه‌جانبه و پایدار در این مناطق شود، برای رسیدن به این اهداف، شناخت روستاهای دارای پتانسیل و سطح‏بندی این روستاها یکی از اقدامات ضروری می‏باشد. روستاهای شهرستان مشگین‏شهر به دلیل داشتن جاذبه‏های وسیع گردشگری و تاریخی و دارا بودن پتانسیل‏های بالای گردشگرپذیری، امکان انتخاب فرصت‏های گردشگری مختلفی را برای گردشگران فراهم کرده است. در این تحقیق با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به مقایسه معیارهای گردشگری و همچنین اولویت‏بندی و سطح‏بندی روستاهای گردشگری مورد مطالعه در شهرستان مشگین‏شهر پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر، گردشگران روستاهای مورد مطالعه و متخصصان و اساتید دانشگاهی بودند که در زمینه گردشگری روستایی دانش و تجربه کافی داشتند. بدین ترتیب که مهم‏ترین معیارهای تاثیرگذار بر گردشگری از دیدگاه گردشگران انتخاب شدند و در قالب یک پرسشنامه، مورد مقایسه زوجی قرار گرفتند. سپس چهار گزینه گردشگری در روستاهای مورد مطالعه انتخاب شد و امتیاز این گزینه‌ها نسبت به تک‌تک معیارها در قالب یک پرسشنامه توسط متخصصان و اساتید دانشگاهی تعیین شد. نتایج تحقیق حاضر نشانگر این امر است که معیار زیرساختی و خدماتی با امتیاز و وزن نهایی 415/0 بیش‎ترین تاثیر را در توسعه و یا عدم توسعه مناطق هدف گردشگری داشته و مهم‏ترین عامل در سطح‏بندی روستاهای موردمطالعه بوده است و بر اساس نتایج مدل، روستای موییل با امتیاز نهایی 501/0 در رتبه اول قرار گرفته و روستای انار با امتیاز نهایی 318/0 در رتبه دوم و روستای قصابه با امتیاز نهایی 181/0 در رتبه سوم قرار گرفته است.