نگاهی بر طبیعت خوانده شده در اشعار سعدی و پترارک

نوشته پیش رو مقایسه ای است تطبیقی، بین غزلیات سعدی و سونت‎های فرانچسکو پترارک، شاعر شهیر جبهه ادبی انسان محوری یا همان اومانیسم، از جنبه طبیعت گرایی که در خلال بررسی آثار ایشان به دست آمده است. دو شاعر مورد بررسی عبارتند از: سعدی که از بزرگترین و سرآمدترین شاعران زبان و ادبیات فارسی در قرن هفتم هجری است و پترارک که از مشهورترین شاعران و نویسندگان قرن چهاردهم میلادی و مشهور به پدر اومانیسم، که اشعار عاشقانه اش او را معروف کرد. آنچه در اولین برخورد به چشم می خورد مضمون واحد در اشعار هر دو شاعر در نگاه به طبیعت است. اما در نگاهی دقیق تر متوجه تفاوت های آنان می شویم. هر دو شاعر در اندیشه های عاشقانه خود از طبیعت و عناصر و مظاهر آن بهره جسته اند و هر کدام به فراخور حال خویشتن و محیط زندگی به گونه ایی خاص، عناصر طبیعت را در اشعار خویش بکار برده اند و صحنه هایی زیبا آفریده اند. اهمیت این مطالعه خاص بر دو پیکره شعری خاص در آن است که آشنایی با سبک و سنت های ادبی دیگر ملل، نه تنها ما را با فرهنگ و علوم آنها آشنا می سازد بلکه، کمک بزرگی در جهت ارتقاء علم و دانش و فرهنگ کشور ما می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی با رویکرد تطبیقی می باشد.