مقایسه رفتار لرزه ای ساختمان های دارای سازه دیاگرید در حالت سازه گهواره ای و فاقد گهواره ای با در نظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه

عموما در تحلیل و طراحی ساختمان‏ ها، پی را صلب فرض کرده و به تاثیری که نشست خاک زیر پی و انعطاف پذیری پی سازه ممکن است بر روی پاسخ سازه داشته باشد توجهی نمی‏ شود. درصورتی که اندرکنش بین سازه، پی و محیط خاک تکیه گاهی آن، رفتار واقعی سازه را به طور قابل توجهی در مقایسه با بررسی رفتار سازه به تنهایی تغییر می دهد و یکی از موارد بسیار مهم در زمینه اندرکنش خاک و سازه، حرکت گهواره‏ای سازه روی پی می‏باشد. سیستم‏های مورد استفاده در این پژوهش شامل سیستم سازه‏ای دیاگرید دارای حرکت گهواره‏ای با در نظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه روی پی و مقایسه آن با سیستم سازه‏ای دیاگرید دارای قاب حرکت گهواره‏ای است که برای مدل سازی بهتر این سیستم نوین ابتدا طراحی کابل های پس کشیده و همچنین جزییات دقیق اتصالات پای ستون و همچنین میراگرهای تسلیمی در نرم افزار ABAQUS با در نظر گرفتن ابعاد اتصال برای دهانه مهاربندی 12 طبقه طراحی می‏ گردد و سپس در نرم افزار SAP2000 طراحی اعضای سازه‏ای برای سازه‏های 16 و 12 طبقه دیاگرید دارای حرکت گهواره‏ای انجام شده است. نتایج بیانگر بهبود عملکرد حرکت گهواره‏ای روی پی در کاهش تنش های توزیع شده در سازه دیاگرید می باشد همچنین در سازه دیاگرید دارای قاب گهواره‏ای شاهد کاهش تغییر مکان‏ های سازه نسبت به حرکت گهواره‏ای روی پی بوده‏ایم زیرا با کابل‏های پس کشیده تغییر مکان‏های سازه به میزان زیادی کاهش یافته است و این در حالی است که در سازه دیاگرید با حرکت گهواره‏ای روی پی تغییر مکان های سازه به میزان 20 درصد به دلیل اثرات اندرکنشی خاک و سازه افزایش یافته است با این وجود به دلیل میرایی بسیار خاک، سیستم عملکرد لرزه‏ای مناسبی را از خود نشان داده است زیرا علاوه بر کاهش تعداد مفاصل پلاستیک، سطح مفاصل پلاستیک نیز به ناحیه LS و کمتر از آن محدود شده است.