بررسی رویکرد تقریبی دو تفسیر التبیان و مجمع البیان در نقل روایات اهل بیت (ع)

وجود برخی ویژگی های مشترک تفسیری فریقین در التبیان نشان از انگیزه مولف در نگارش یک تفسیر تقریبی دارد. این امر در روش نقل روایات تفسیری به ویژه روایات اهل بیت (ع) اثرگذار بوده است. در سده های بعد روش تفسیری التبیان در برخی تفاسیر شیعه به ویژه مجمع البیان استفاده شده است. از سویی برخی پژوهشگران اهل سنت، روش اعتدال گرای طبرسی در مجمع البیان را ستوده و در نتیجه؛ این تفسیر تقریبی شناخته می شود، اما با توجه به قدمت التبیان و استفاده طبرسی از روش تفسیری طوسی؛ این رویکرد را ابتدا باید در التبیان جستجوکرد. این پژوهش با روش کتابخانه ای و تحلیل متن به بررسی ویژگی های تقریبی روایی در این دو تفسیر پرداخته است. توجه به منابع غیر شیعی، نقل بسیاری از روایات پیامبر و حضرت علی (ع) از منابع اهل سنت، خودداری از نقل روایات فضایل اهل بیت (ع) و مذمت خلفاء و عدم نقل معارف شیعی به صورت صریح از جمله ویژگی های تقریبی این دو تفسیر می باشد استفاده ازمنابع بیشتر، نام بردن مصادر فریقین به ویژه شیعه، فراوانی روایات شیعی ذیل آیات به ویژه روایات فضایل، از جمله تفاوتهای مجمع البیان با التبیان است.