شناسایی موانع تحقق سیاست های بخش تعاون در ایران

هدف مطالعه حاضر، شناسایی عوامل بازدارنده اجرای سیاست های بخش تعاون در اسناد بالادستی کشور از جمله اصل 44 قانون اساسی، سیاست های کلی، قانون برنامه پنج ساله پنجم و ششم توسعه کشور است. روش پژوهش این مطالعه، کیفی و از طریق تجزیه وتحلیل تم (مضمون) است که طی آن به صورت هدفمند و با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی با 26 تن از خط مشی گذاران و سیاست گذاران دولتی (مقامات و مدیران دولتی)، مدیران و مسیولان هییت مدیره تشکل ها و شرکت های تعاونی و کارشناسان، صاحب نظران و نخبگان بخش تعاون، مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته انجام شده است. یافته های به دست آمده نشان می دهد که عمده موانع موجود بر سر راه تحقق سیاست های بخش تعاون در دودسته کلی  موانع موجود در تدوین مناسب سیاست ها و موانع موجود در اجرای سیاست ها (رویکرد بالا به پایین و پایین به بالا) قرار دارد. موانع تدوین سیاست ها شامل موانع فرهنگی- روان شناختی، موانع فرایندی و موانع ساختاری است. موانع اجرای سیاست ها شامل موانع قانونی - حقوقی، موانع ساختاری، موانع فرهنگی، موانع محیطی، موانع انسانی و فردی است که در هر دسته عوامل متعددی وجود دارد که مانع تحقق این سیاست ها شده است.