بررسی سیرتکامل و زوال دو نظام چرخندی با محاسبه ی کارمایه ی نهفته ی دردسترس

یکی از مهم ترین مسایل جوی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است،  مسیله ی کارمایه های جوی و اندازه گیری موءلفه های آن است.  برای بررسی،  دانشمندان آن را به دو دسته ی کارمایه ی جنبشی و نهفته تقسیم می کنند.  قوی یا ضعیف بودن یک نظام چرخندی یا واچرخندی منوط به کارمایه ی جنبشی است که توسط آن نظام تولید می شود، این مقدار کارمایه ی جنبشی بخشی کوچک از کارمایه ی نهفته ی کل است که برای تبدیل شدن به کارمایه ی جنبشی در دست رس قرار می گیرد و کارمایه ی نهفته ی در دست رس نام دارد. در این تحقیق،  کارمایه ی نهفته ی در دست رس برای دو نظام جوی به روش تجربی آ.اس .زورف (1972)  محاسبه می شود. داده هایFnl برای  نظام های جوی برای هر 6 ساعت تهیه شده است.  نظام جوی اول از 17 فوریه 2008 تا پایان 21 فوریه 2008 و نظام جوی دوم از 29 مارس تا 2 آوریل 2009 می باشد.  کار جانبی انجام شده ،  محاسبه ی زاویه ی محور فضایی برای بررسی نوع نظام جوی می باشد.  مشاهده می شود ،  کارمایه ی نهفته ی در دست رس در اوایل شکل گیری چرخند دارای بیش ترین مقدار(نظام جوی اول kJ/m2 14549و نظام جوی دومkJ/m2 6376) می باشد و بسته به جهت حرکت آن(به سمت عرض های بالاتر) سیر نزولی دارد و هم چنین زاویه ی محور فضایی نیز در ابتدای شکل گیری دارای بیش ترین مقدار(8/89برای نظام جوی اول و 85/89 برای نظام جوی دوم) می باشد و در هنگام زوال چرخند به کم ترین مقدارمی رسد.