مقایسه تجربی اثرمیکروتالک و نانورس بر خواص ساختاری اسفنج های پلی اتیلن تولیدشده با روش قالب گیری چرخشی

فرضیه :

اسفنج های پلیمری به دلیل داشتن ساختار سلولی و متخلخل خواص منحصر به فردی دارند و این خواص امروزه توجه ویژه ای را در جوامع علمی و صنعتی جلب کرده است. تغییرات در ساختار سلولی اسفنج ها از جمله نسبت انبساط، چگالی سلول و اندازه سلول باعث تغییر در خواص نهایی آن ها می شود. بدین دلیل، مطالعه اثر پارامترهای فرایندی بر ساختار سلولی اسفنج‎ های پلیمری ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر، روش قالب گیری چرخشی به دلیل قابلیت زیاد در تولید قطعه های بزرگ توخالی با شکل های پیچیده در مقایسه با سایر روش های فرایندی به سرعت در حال توسعه است. پارامترهای فرایندی مختلفی بر خواص ساختاری اسفنج های پلیمری اثرگذارند. استفاده از عوامل هسته زا به عنوان پارامتر موادی می تواند به طور موثری بر خواص ساختاری اسفنج های پلیمری در روش های  فرآوری مختلف اثرگذار باشد.روش ها: بر همین اساس، در پژوهش حاضر اثر افزودن دو نوع عامل هسته زا شامل میکروذرات تالک و نانوذرات رس با اندازه های متفاوت بر خواص ساختاری اسفنج های پلی اتیلن تولیدشده با روش قالب گیری چرخشی بررسی شده است. از آزودی کربن آمید به عنوان عامل پف زا استفاده شد. %1 وزنی از میکروذرات تالک و نانوذرات رس به پلی اتیلن اضافه شده و سپس در فرایند قالب گیری چرخشی اسفنج شدند. خواص اسفنج شامل چگالی سلول، اندازه سلول و نسبت انبساط به عنوان خواص ساختاری بررسی شدند.

یافته ها:

نتایج نشان داد، میکروذرات تالک نسبت به نانوذرات رس اثر بیشتری بر افزایش چگالی سلول و کاهش اندازه سلول دارند. چگالی سلول اسفنج های پلی اتیلن با افزودن %1 وزنی نانورس و میکروتالک به ترتیب به مقدار 89 و %96 افزایش یافت. همچنین کاهشی به مقدار 17.5 و 20 در اندازه سلول اسفنج های پلی اتیلن به ترتیب با اضافه کردن %1 وزنی نانورس و میکروتالک مشاهده شد.