تاثیر تغذیه با میوه بلوط ایرانی (Quercus brantii) خیسانده و تخمیر شده بر میزان رشد، مصرف غذا و ترکیب لاشه کپور معمولی (Cyprinus carpio)

میوه پوست کنده بلوط به مدت 48-24 ساعت در آب معمولی خیسانده شد. بلوط 24 ساعت خیسانده شده، با مخمر نانوایی به مدت 24 ساعت تخمیر شد. اثر 4 نوع جیره غذایی شامل تیمارهای 1: جیره فاقد بلوط، 2: جیره حاوی بلوط خیسانده و تخمیر نشده، 3: جیره حاوی بلوط 48 ساعت خیسانده شده و 4: جیره حاوی بلوط 24 ساعت خیسانده شده و 24 ساعت تخمیر شده بر کپور معمولی با وزن آغازین 8 گرم در مدت 61 روز، تعیین گردید. میزان ترکیبات فنولی میوه بلوط در اثر خیساندن و تخمیر به طور معنی دار کاهش یافت (05/0<p). جیره اثر معنی داری بر طول کل، بلع غذا، رطوبت لاشه و نرخ زنده مانی نداشت (05/0<P). تیمار 3 در مقایسه با تیمارهای 2 و 4 به طور معنی دار سبب افزایش وزن و نرخ رشد ویژه گردید. ضریب چاقی در تیمار 3 به طور معنی داری بیشتر از تیمار 4 بود. بهترین ضریب تبدیل غذایی، نرخ بازدهی پروتیین و نرخ بازدهی چربی در تیمار 3 مشاهده شد که تفاوت معنی دار با تیمار 2 داشت. ذخیره پروتیین در تیمارهای بلوط فاقد تفاوت معنی دار بود، اما تیمار 4 به طور معنی دار ذخیره پروتیینی کمتری در مقایسه با تیمار 1 داشت. بیشترین ذخیره چربی در تیمار 1 مشاهده شد که این تفاوت با تیمارهای 3 و 4 معنی دار بود. بلوط منجر به کاهش معنی دار پروتیین خام، چربی خام و خاکستر لاشه گردید. تیمارهای بلوط از لحاظ خاکستر لاشه تفاوت معنی داری با هم نداشتند. اثر منفی تیمار 3 بر درصد چربی خام و تیمار 4 بر درصد پروتیین خام لاشه بیشتر بود. بلوط 48 ساعت خیسانده شده، اثر منفی بر رشد و مصرف غذا نداشت و می توان تا 5 درصد جیره از آن استفاده نمود اما مطالعه سایر روش های خیساندن و تخمیر جهت بهبود کیفیت لاشه توصیه می گردد.