مطالعه تاثیر توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار بر سلامت اجتماعی آنان

سلامت اجتماعی در حوزه مطالعات زنان بسیار حایز اهمیت است. یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر سلامت اجتماعی زنان، متغیر توانمندسازی اقتصادی آنهاست. هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه بین ابعاد توانمندسازی اقتصادی با سلامت اجتماعی زنان سرپرست خانوار در گروه های خودیار با گروه های غیرخودیار به عنوان یک موضوع بین رشته ای است. جهت مطالعه تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته، از نظریه های سلامت اجتماعی و توانمندسازی استفاده شده است.پرسش اصلی این مقاله، این است که آیا بین توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار در گروه های خودیارو غیرخودیار با سلامت اجتماعی آنان رابطه وجود دارد؟ روش تحقیق، از نوع پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه کییز و محقق ساخته است. جامعه آماری، زنان سرپرست خانوار عضو و غیرعضو گروه های خودیار تحت پوشش سازمان بهزیستی استان تهران و روش نمونه گیری، تصادفی ساده است.حجم نمونه، 200 نفر از زنان سرپرست خانوار بهزیستی استان تهران است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آماره های توصیفی و استنباطی استفاده شده است.یافته ها نشان می دهد که میانگین نمره ابعاد پنج گانه سلامت اجتماعی در زنان سرپرست خانوار گروه خودیار، به طور معناداری در سطح اطمینان 95درصد بیشتر از زنان سرپرست خانوار گروه غیرخودیار است. میانگین نمره چهار بعد توانمندسازی اقتصادی در زنان سرپرست خانوار گروه خودیار بیشتر از زنان سرپرست خانوار غیرخودیار است. همچنین، بین توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار در دو گروه هدف با سلامت اجتماعی آنان در سطح اطمینان 95درصد، رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس یافته ها،توانمندسازی اقتصادی زنان در دو گروه مذکور، اثر معنی داری بر سلامت اجتماعی آنها دارد.