شناسایی صیدگاه های بالقوه میگو در آبهای استان بوشهر با استفاده اطلاعات ماهواره ای

بررسی پارامترهای کیفیت آب در روش های سنتی با نمونه برداری انجام می شود که به صورت نقطه ای، گران قیمت و زمان بر است. به علاوه نتایج حاصل از این نقاط نمی تواند معیار خوبی برای شناسایی مناطق وسیع باشد. در این حالت می توان از اطلاعات ماهواره ای که پیوسته و جامع می باشند، برای شناخت اکوسیستم های گسترده آبی استفاده نمود. در این طرح اطلاعات دمای سطحی آب دریا و کلروفیلa از تصاویر‏ ماهواره لندست 7 که قدرت تفکیک آن 30 متر است، استخراج شد و با اطلاعات پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب دریا که در تیر ماه سال 1396 با دستگاه CTD ثبت شده بود، تلفیق شد. میزان صید در واحد تلاش صیادی میگو (CPUE) از‏ اطلاعات گشت های ارزیابی ذخایر میگو در آبهای استان بوشهر حدفاصل منطقه راس الشط تا مطاف در سال های 1381 تا 1397 استخراج و محاسبه شد. نتایج تحلیل اطلاعات بدست آمده نشان داد که ضریب همبستگی همپوشانی فازی بین دمای سطحی آب دریا و کلروفیل a با میزان صید در واحد تلاش صیادی میگو در آبهای استان بوشهر 0.85 و ضریب تبیین منحنی آنالیز رگرسیون خطی بین عکس ضریب همپوشانی دمای سطحی-کلروفیل و میزان صید میگو 75/ است. این نتایج نشاندهنده رابطه معنی داری قوی و مثبت بین این سنجه های محیطی و تلاش صیادی میگو است. براساس نتایج بدست آمده مناطق بالقوه صیادی میگو در آبهای استان بوشهر در دوره مورد بررسی به ترتیب شامل؛ محدوده نخیلو، رود مند، راس خان، مطاف، هلیله و رستمی بودند.