تاثیر آبگیری سد سیمره بر شبکه پایش کیفی منابع آب پایین‏دست

سدهای احداثی به عنوان سازه غیرطبیعی در بستر رودخانه ‏ها اگرچه به عنوان یک ابزار مدیریتی و برنامه‏ ریزی مطرح است، اما عدم مدیریت و پایش کمی و کیفی آن می‏تواند مشکلات محیط ‏زیست را در بر داشته باشد. سد سیمره در حوضه آبریز کرخه با هدف تولید انرژی برق آبی، افزایش قدرت تنظیم سدهای پایین دست و کنترل سیلاب از سال 1390 آبگیری شد. با توجه به فرایندهای آبی در شبکه منابع آب سد و ارزیابی کمی و کیفی نقش آبگیری، نمونه ‏برداری کمی و کیفی پیش و پس از احداث سد در یک دوره 10 ساله انجام گرفت. بررسی نتایج کیفی نشان داد نقش سازندهای زمین‏شناسی به خصوص سازندهای گچساران و آسماری در افزایش غلظت املاح و انحلال موثر بوده و چشمه‏ های ساحل چپ با توجه به ضخامت و حجم بیشتر سازندهای گچساران و آسماری، روند تغییرات بیشتر کیفی را داشته است. از طرفی نیز همبستگی بین تراز آب مخزن در دوره آبگیری و پارامترهای کیفی نشان داد آبگیری مخزن سد بیشترین تاثیر را در چشمه‏های ساحل راست داشته و ارتباط بیشتری در تغییرات داشته است. نتایج آنالیز کیفی در رودخانه سیمره نیز نشان داد آنومالی در پارامترهای کیفی ایستگاه R4 با توجه به دو عامل نزولات آسمانی در فصل بهار و اضافه شدن آب خروجی از نیروگاه در تغییر کیفیت آب تاثیرگذار داشته است.