بررسی آزمایشگاهی تاثیر درشت دانه های بتنی بازیافتی بر خواص مرتبط با دوام بتن های تماما بازیافتی حاوی پوزولان

تحقیق آزمایشگاهی حاضر به بررسی دو خاصیت مکانیکی و به ویژه دوام بتن های تماما بازیافتی حاوی پوزولان های زیولیت طبیعی، میکروسیلیس و خاکستربادی پرداخته است. بتن های بازیافتی متشکل از درشت دانه های بتنی بازیافت شده و حاوی درصدهای مختلف جایگزینی میکروسیلیس، خاکستربادی و زیولیت طبیعی می باشند. در مجموع 11 طرح اختلاط ساخته شدند که شامل بتن معمولی مرجع، بتن %100 بازیافتی بدون پوزولان و 9 طرح اختلاط از بتن های تماما بازیافتی حاوی مواد پوزولانی مذکور به صورت کاربردهای جداگانه می-باشند. برای بررسی و مقایسه برخی از خواص مکانیکی و به ویژه خواص وابسته به دوام این نوع بتن ها، در بازه سنی 28 تا 91 روزه، مقاومت فشاری، در بازه سنی 28 روزه سرعت انتشار امواج فراصوت، و در بازه سنی 180 روزه نیز آزمایش های جذب آب غوطه وری، جذب آب مویینه، مقاومت ویژه الکتریکی و ضریب هدایت الکتریکی نمونه های ساخته شده از این نوع بتن ها، اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند که گرچه جایگزینی کامل درشت دانه های بازیافتی در این نوع بتن ها منجر به افت مقاومت فشاری آنها نسبت به بتن مرجع می شود، ولی جایگزینی مواد پوزولانی مانند میکروسیلیس در بتن های تماما بازیافتی قادر است تا منجر به کسب مقاومت فشاری بیش تری نسبت به بتن مرجع گردد. هم چنین میزان افت خواص وابسته به دوام در بتن های تماما بازیافتی بدون پوزولان نسبت به بتن مرجع، در مقایسه با افت حاصله در خواص مکانیکی به مراتب بیش تر است. با این حال به دلیل تغییر در ساختار شیمیایی بتن های بازیافتی ناشی از مواد پوزولانی مانند زیولیت طبیعی، برخی از خواص وابسته به دوام این بتن ها در مقایسه با بتن های معمولی، تغییر محسوسی نداشتند.