واکنش مورفوفیزیولوژیکی گشنیز (Coriandrum sativum L.) به محلول پاشی نانوکلات آهن و نانو کلات روی

پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی تیمارهای نانوکلات های آهن و روی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار شامل شاهد، چهار غلظت نانوکلات آهن (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و چهار غلظت نانوکلات روی (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و در 3 تکرار بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه گشنیز در سال 1399-1398 انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنویید در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و بیشترین میزان کلروفیل b در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی حاصل شد. بیشترین سطح برگ در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان 3230 سانتی متر مربع در بوته حاصل شد. بیشترین تعداد چتر در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان 33/25 عدد در بوته مشاهده شد. بیشترین ارتفاع گیاه در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی به دست آمد. بیشترین تعداد شاخه فرعی گیاه در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و روی با میزان 33/11 عدد در بوته حاصل شد. بیشترین وزن هزار دانه و بیشترین تعداد بذر در چتر در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی و 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن اندازه گیری داده شد. بر اساس نتایج به دست آمده محلول پاشی تیمارهای نانوکلات آهن و روی بر خصوصیات گیاه دارویی گشنیز تاثیر داشت. در بین غلظت های مورد بررسی غلظت 2 گرم بر لیتر نانو کلات آهن و روی بیشترین تاثیر را در صفات مورد بررسی نشان داد.