رابطه بین شبکه های اجتماعی و انزوای اجتماعی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خرم آباد

پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی بین شبکه‌های اجتماعی و انزوای اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خرم‌آباد پرداخته است. جامعه‌ی آماری شامل 135 دانشجوی کارشناسی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد در سال 1399 می‌باشد. حجم نمونه با فرمول کوکران به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه به بررسی موضوع مورد تحقیق پرداخته و میزان پایایی آن با استفاده ازضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. داده‌های تحقیق پس از جمع‌آوری بر اساس فرضیه‌های پژوهش، با آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تی مستقل تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون بر وجود رابطه مثبت و معناداری بین سلامت روان و استفاده از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در سطح (01/0 α≤) دلالت دارد. نتایج آزمون آماری تی مستقل از دیدگاه نمونه تحقیق حاضر نشان داد که بین مولفه‌های تحقیق، تفاوت معناداری بین میانگین متغیرهای (آسیبهای روانی، کنترل اجتماعی، خشونت، عدم تمرکز) با توجه به تفکیک جنسیت (دختر وپسر) وجود دارد. ولی در خصوص مولفه‌های (پرخاشگری، دروغگویی، اختال خواب) تفاوت معناداری وجود ندارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده زیاد از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی میتواند بر سلامت روان دانشجویان تاثیر منفی قابل توجهی داشته باشد که جای تامل دارد. در تحلیل رگرسیونی چندگانه، مولفه‌های حمایت اجتماعی، انزوای اجتماعی و مشارکت در شبکه‌های اجتماعی 32 درصد توانستند جایگاه متغیر سلامت روان را تبیین کنند که مولفه‌ی حمایت اجتماعی با توجه به بزرگتر بودن ضریب بتا، دارای سهم بیشتری در تبیین سلامت اجتماعی و روانی می باشد. نتیجه اینکه سلامت روان دانشجویان به عنوان سازه‌ای اجتماعی از کمیت و کیفیت حضور و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی تاثیر می‌پذیرد.