ارزیابی وضعیت بلوغ سرمایه فکری در حوزه ی مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه علوم پزشکی تهران

سرمایه فکری با ماهیت دانش پایه ای که دارد، منبعی نامشهود، راهبردی، منحصر به فرد و دارای مزیت رقابتی است. هدف این پژوهش، بررسی وضع موجود بلوغ سرمایه فکری در حوزه مدیریت و برنامه ‎ریزی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. 

این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و با رویکردی کمی در سال 1400 انجام و برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. جامعه آماری، مدیران میانی و پایه ی معاونت توسعه ی مدیریت و برنامه‎ ریزی منابع بوده که با استفاده از جدول مورگان تعداد 57 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و با آزمون های آماری تی و ناپارامتری با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده‎است. روایی محتوایی پرسش نامه از طریق بررسی پیشینه ی پژوهش و کسب نظرات خبرگان و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن 0/874 به دست آمده است. 

آزمون‎های آماری t نشان می‎ دهد که سطوح پنج گانه ی بلوغ مدیریت سرمایه فکری از یک الگوی غیرخطی پیروی می کند و میزان تحقق ویژگی های سطح آغازین یعنی فقدان شاخت سرمایه فکری، بالاتر از حد قابل قبول بوده ولی آزمون آماری سایر سطوح بلوغ شامل؛ مدیریت شده، تعریف شده، مدیریت کمی شده و بهینه در سطح معناداری 0/05 معنادار نیست. 

وضع موجود سرمایه فکری در جامعه مورد مطالعه مبین این است که مدیریت به اهمیت سرمایه فکری ناآگاه است و اقدامی برای پیاده‎ سازی و اجرای فرایند مدیریت سرمایه‎ های دانشی انجام نشده است. گرچه بسیاری از زیرساخت‎ های لازم در معاونت وجود دارد با وجود این، درک ناکافی از قابلیت‎ های مدیریت سرمایه فکری به عنوان منبعی راهبردی در این پژوهش مشهود است. سازمان برای رسیدن به سطح تعریف شده و سطوح بعدی، لازم است نسبت به شناسایی، فعال سازی و هدایت منبع نامشهود اهتمام داشته و سپس به کمی‎سازی، استانداردسازی و مدیریت کمی و تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف و در نهایت بهبود مستمر فرایندها و نوآوری تمرکز کند.