نقش پدافند غیرعامل در مقابله با حملات اگروتروریسم در منابع طبیعی (مطالعه موردی: عوامل قارچی)

اگروتروریسم در حوزه منابع طبیعی عمدتا شامل استفاده از عوامل بیولوژیک مختلف از جمله قارچ، باکتری، ویروس و انواع حشرات، توسط گروه‏های تروریستی به منظور از بین بردن درختان جنگلی و منابع طبیعی، ایجاد ترس، زیان‏های اقتصادی و کاهش ثبات (سیاسی  - اجتماعی) می‏باشد. با اجرای سیاست‏‏های موفقیت‏آمیز مبارزه با تروریسم و ایجاد محدودیت در فعالیت‏های سازمان‏های تروریستی، حملات اگروتروریستی گسترش یافته است. افزایش چنین تهدیداتی رابطه مستقیم با پیشرفت روش‏های مهندسی ژنتیک و علوم زیستی دارد که متخاصمین از آن در جهت سوء استفاده می‏نمایند. در چنین شرایطی موسسات تحقیقاتی، کشاورزی و منابع طبیعی در موقعیتی منحصر به فرد برای کمک به سازمان‏های اطلاعاتی و نظامی قرار دارند که می‏توانند از طریق شناسایی تهدیدها، با استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی و ایمونولوژی گیاهی، گیاهان مقاوم و یا روش‏هایی در جهت تقویت ایمنی محصولات در برابر عوامل بیماری زای موجود و نوظهور ارایه نمایند. هدف از پژوهش حاضر این است که نشان دهد چگونه می‏توان از پدافند غیرعامل به عنوان شاخصی برای تاکید بر افزایش توان پیشگیری، تشخیص و کشف، واکنش و بازیابی منابع طبیعی در برابر اقدامات اگروتروریستی استفاده نمود. این پژوهش توصیفی، تحلیلی و از نظر نوع، کاربردی بوده است و جامعه نمونه بر اساس فرمول کوکران شامل 108 نفر از اساتید و دانشجویان حوزه منابع طبیعی بوده است. بعد از جمع‏آوری اطلاعات، پرسشنامه‏‏ای متشکل از 11 سوال در رابطه با متغیرهای پژوهش تهیه گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که پدافند غیرعامل با تامین و راه‏اندازی آزمایشگاه مرکزی، بررسی و نظارت دقیق ورود منابع ژنتیکی گیاهی و جانوری در مرزهای کشور، رصد دوره‏ای و منظم از مناطق مختلف و ایجاد بانک‏های اطلاعاتی می‏تواند با تشخیص به موقع تهدید، به سرعت مانع از گسترش خسارت و نابودی در عرصه‏ های منابع طبیعی شود.