آموزهای عرفانی در اناجیل هم نوا و انجیل یوحنا

ادیان الهی دارای جنبه های ظاهری و باطنی اند. آموزه های عرفانی هر دین، بیان کننده جنبه های ‏باطنی آن ‏دین ‏است که ‏افزون بر انبیا و اوصیا، عارفان نیز می توانند از راه ریاضت و کشف و شهود، به ‏مراتبی از آن دست یابند. مسیحیت از جمله ‏ادیانی است که ‏دارای جنبه باطنی و عرفانی است. کتاب ‏مقدس مسیحیان مشتمل بر دو بخش عهد قدیم و عهد جدید است. ‏یهودیان تنها عهد قدیم را قبول دارند. اما مسیحیان، مجموع عهد جدید و قدیم را به عنوان کتاب مقدس، قبول دارند.‏عهد جدید ‏خود مشتمل بر چهار انجیل، متی، مرقس، لوقا و یوحنا ‏است. این چهار انجیل در ابتدای عهد جدید قرار دارند. به سه انجیل ‏اول، اناجیل هم نوا می گویند. ما در این پژوهش بر آن هستیم تا مطالب و آموزه های عرفانی این اناجیل را ‏بدست بیاوریم. با ‏بررسی اناجیل هم نوا، به ‏این نتیجه می رسیم که این اناجیل مشتمل ‏بر آموزه ها و ‏مباحث عرفانی: زهد گرایی، رهبانیت و ‏‏تجربه های عرفانی هستند. و در انجیل یوحنا، مطالب و آموزه های عرفانی: ‏مواجهه مستقیم با خداوند، ورود به ملکوت ‏خداوند، ‏وحدت وجود، انسان کامل، تولد ثانی و ‏مراحل سه ‏گانه سلوکی (تزکیه، اشراق و اتحاد) بیان شده است.‏