بررسی رابطه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با ویژگیهای شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران بوده است. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی، همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال 96-1397 به تعداد 900 نفر بود. نمونه آماری تحقیق تعداد 270 نفر می باشند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند؛ که از این تعداد 150نفر پسر و 120 نفر دختر تشکیل می دهد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده است. در این پژوهش برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. در این پژوهش برای سنجش متغیر های پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. برای سنجش خودکار آمدی تحصیلی از پرسشنامه استاندارد خودکار آمدی تحصیلی از پرسشنامه استاندارد (میگلی و همکاران، 2000)و برای سنجش درگیری تحصیلی از پرسشنامه استاندارد (ریو تیسنگ، 2011) و برای سنجش ویژگی شخصیتی از پرسشنامه استاندارد ویژگی شخصیتی FFI – NEO استفاده شد. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS40 استفاده شد. نتایج فرضیه اصلی نشان داد که بین درگیری تحصیلی و خود کارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. ونتایج فرضیات فرعی نشان داد که بین درگیری تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد؛ و بین خود کارآمدی تحصیلی با ویژگی های شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد.