استفاده از نشانگرهای اختصاصی در تعیین جنسیت ماهیان خاویاری

ماهیان خاویاری از گونه های ارزشمند آبزیان دریای خزر و همچنین سایر منابع آبی در دنیا می باشند. این ماهیان نه تنها به دلیل خاویار بلکه به لحاظ گوشت و محصولاتی جانبی مانند تهیه چرم از پوست آن ها بسیار حایزاهمیت می باشند. از 27 گونه ماهیان خاویاری، 17 گونه در طبقه به شدت در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند و در دریای خزر هر 5 گونه بومی آن در طبقه به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارند.  از مهم ترین دلایل برای کاهش شدید ذخایر طبیعی ماهیان خاویاری، صید قاچاق جهت استحصال خاویار و گوشت، عوامل زیست محیطی همچون از دست رفتن مکان های تخم ریزی و، کاهش ورودی منابع آب شیرین و همچنین آلودگی آب ها می باشد. تعیین جنسیت این ماهیان زمان بر و عمدتا تهاجمی بوده و نشانگرهای ژنتیکی که بتوانند تمایز جنسیت ایجاد کند، نیز در روش های سنتی کشف نگردید. از اینرو تعیین جنسیت ماهیان خاویاری با استفاده از نشانگر مولکولی کشف شده با استفاده از روش های نوین در مراحل ابتدایی قابل انجام بوده که می تواند از نظر مدیریتی اهمیت بسزایی در مزارع تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری داشته باشد.