انقلاب سفید واکنشی به کمونیسم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی

انقلاب سفید، در دهه ی 1340 شمسی از جهات مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حایز اهمیت فراوان در تاریخ تحولات کشور است. این مقاله، انقلاب سفید را بر خالف ادعای متولیاش که آن را در جهت پیشرفت کشور با احترام به آزادیهای فردی و اجتماعی دانسته، واکنشی به کمونیسم روان اتحاد جماهیر شوروی در همسایگی شمال ایران به منظور تحکیم قدرت پادشاهی، بررسی کرده است. سوال اصلی این پژوهش آن است که چگونه حزب کمونیسم اتحاد جماهیر شوروی با ویژگیهای ماهوی خود، پهلوی دوم را به منظور حفظ و بقای سریر قدرت خود، ملزم به اصالحاتی متحولانه در سطوح مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در ایران میکند؟ و در باب فرضیه ی مقاله آن که، این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی این فرضیه را مطرح میکند که محمدرضا پهلوی مجبور بوده است در راستای استحکام و حفظ قدرت خود به عنوان متحد کشورهای بلوک غرب، با نظامی پادشاهی در جهانی دوقطبی، دست به اصالحاتی کمونیستی در واکنش به ایدیولوژی چپ جاری و روان حاکم بر اتحاد جماهیر شوروی بزند تا از خطر افتادن قطعهی بازی دومینوی خود به عنوان یکی از کشورهای همسایه، در امان بماند؛ که در غیراینصورت، با سقوط سلطنت خود مواجه میشد.