معماری سنتی ایران و استفاده از آن برای ایجاد محرمیت در خانه های معاصر

اصول بکار رفته در معماری سنتی ایران، ریشه در در فرهنگ و اعتقادات چندین هزار ساله مردمان ایران دارد. بطور فراوان می‌توان در فرهنگ ملی ایران و در ادامه، توصیه‌های دین اسلام برای احترام به حریم زندگی افراد و حفظ حرمت زن را مشاهده کرد. حریم خصوصی یکی از شاکله های اصلی در شکل‌گیری ساختار فضایی معماری ایرانی است، حریم و خلوت هردو مفهومی نزدیک در طراحی مسکن است. بدلیل وجود محرمیت در فرم و ساختار خانه‌های سنتی، حس آرامش، امنیت و حس تعلق همواره از کالبد بنا به ساکنان خانه انتقال می‌یابد. خانه در فرهنگ ایرانی نمودی از فرهنگ و هویت یک جامعه اسلامی است. خانه فقط پناهگاهی برای حفظ کالبد فرد نیست، بلکه جایی برای تجلی ارزش‌های انسانی، آرامش و امنیت است که حس اعتماد فرد به محیط زندگی را به ایجاد می کند. اما در دنیای معاصر با تحولات معماری مسکن، کمتر وجود اینگونه ویژگی ها نمایان می شود. این مقاله به بررسی محرمیت در معماری خانه‌های سنتی با استفاده از تعارف و مفاهیم مطرح شده در پژوهش‌های پیشین و با هدف ترویج و اشاعه این اصل در معماری مسکن معاصر می‌پردازد.