ارائه الگوی توسعه عوامل ایمنی در اماکن آبی

یکی از مهم ترین شیوه های گذران اوقات فراغت افراد جامعه؛ حضور در اماکن آبی و استخرهای شنا می باشد. بنابراین پژوهش حاضر به منظور حفظ سلامت جسمانی و روانی استفاده کنندگان از این اماکن؛ به دنبال آن است تا با استفاده از راهبردهای مناسب، زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا فراهم شود.
روش ها: پژوهش حاضر کیفی، از نظر هدف کاربردی و با استفاده از رویکرد داده بنیاد به شیوه گلیزر انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهش را اعضای هییت علمی دانشگاه در گروه مدیریت ورزشی و علوم پزشکی، مسیولان اداره ورزش و جوانان، خبرگان حوزه ساخت و تجهیز اماکن ورزشی، مدیران اماکن آبی (استخرهای شنا) و استفاده کنندگان از اماکن آبی در استان مازندران و در سال 1401 تشکیل می دادند. روش نمونه گیری غیر تصادفی و هدفمند؛ و ابزار سنجش مصاحبه نیمه ساختار یافته با پرسش های باز بود. مصاحبه ها تا حد اشباع نظری (مصاحبه شماره 18) ادامه یافت. به منظور معتبرسازی نهایی پژوهش از ملاک های اعتبار و قابلیت اعتماد استفاده شد.
یافته ها: بعد از حذف کدهای مشابه، 64 مفهوم در زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا شناسایی شد که در 2 مقوله اصلی توسعه عملیاتی (شامل اقدامات فنی، اقدامات ایمن سازی، خدمات اضطراری، اقدامات بهداشتی) و توسعه راهبردی (شامل آموزش و فرهنگ سازی، اقدامات پیشگیرانه) قرار گرفتند.
نتیجه گیری: برخی از مهم ترین توصیه ها در زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا شامل جلوگیری از تشکیل رسوبات آهکی در سطح استخر، جلوگیری از رشد جلبک ها در آب استخر، برخورداری از دستگاه اکسیژن در اماکن آبی و آشنایی امدادگران و ناجیان غریق با روش های احیا و ارتباط سریع با مراکز درمانی می باشد.