ایجاب ملزم در فقه امامیه، حقوق افغانستان و اصول قراردادهای اروپا

ایجاب ملزم یکی از مباحث مهم و اساسی در حوزه قراردادها است. پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی در مقام پاسخ این سیوال است درصورتی که ایجاب از سوی موجب برای مدتی اعتبار گردد، آیا موجب در این مدت معین می‏تواند از ایجاب خود رجوع نماید یا خیر؟ تحقیق حاضر که به شیوه کتابخانه‏ای و تحلیلی انجام یافته مبین این امر است که طبق نظریه مشهور فقیهان امامیه، پاسخ سیوال فوق، مثبت است؛ یعنی موجب تا زمان وصول قبول به این ایجاب، حق رجوع برایش ثابت است؛ اما در حقوق افغانستان «ایجاب ملزم» به طور مطلق پذیرفته و مقرر نموده است که موجب حق رجوع از ایجاب خود را نخواهد داشت، مگر اینکه به طور صریح و یا ضمنی یاد آوری نموده باشد. در این میان در اصول قراردادهای اروپا «ایجاب ملزم» به صورت تعدیل یافته پیش بینی شده است. بنابر این، با وجود تفاوت‏ها در این مورد، به نظر می‏رسد نظریه پیش بینی شده در اصول اروپا، امروزه بیشتر با پشتوانه منطق حقوقی و عقلانی همراه است؛ زیرا، پیچیده شدن قراردادها از یک سو و فراملی و جهانی شدن قراردادها از سوی دیگر، پذیرش چنین نظریه‏ی را اقتضا می‏نماید و درنتیجه موجب نباید از ایجاب خود عدول نماید، مگر در موارد خاص و معین.