ارزیابی نیازهای غیر ارتجاعی تغییر شکل در قاب های منظم فولادی به کمک مقایسه نتایج از روش بار افزون با تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی در اثر زلزله نزدیک گسل پالس گونه

در این پژوهش توانمندی الگوهای الاستیک بار جانبی اعم از الگوهای پیشنهادی در کدهای لرزه ای و الگوهای نوین مانند روش ترکیب مودال (MMC) و روش کرانه بالا (UPBA) در تخمین نیازهای غیرخطی قاب های فولادی با اتصالات صلب به کمک روش بار افزون ارزیابی و نتایج با خروجی های تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی (NTHA) متاثر از زلزله های نزدیک گسل پالس گونه مقایسه می گردد. بنابراین ضمن طراحی لرزه ای قاب های خمشی فولادی ویژه 4، 7، 15 و 20 طبقه و سه دهانه، با تعریف 5 الگوی بار، نیازهای غیرخطی برای 4 تراز شکل پذیری بین طبقه ای هدف (tμ) به کمک نرم افزار OpenSEES محاسبه و با نتایج NTHA مقایسه شده اند. در این میان روش پیشنهادی مقیاس سازی براساس tμ نوآوری تحقیق است. نتایج در حوزه مدل های این تحقیق نشان می دهد که با افزایش tμ، تمایل سازه به نوسان در مود اول افزایش یافته و کلیه الگوهای بار توانسته اند مستقل از تعداد طبقات، تغییر مکان طبقات را در 25% تحتانی سازه به خوبی محاسبه نمایند. این در حالی است که دریفت بین طبقه ای به دست آمده از روش MMC دارای مناسب ترین دقت است. البته با افزایش tμ از دقت این روش کم می شود. به نحوی که با افزایش ارتفاع سازه، IDR در برخی طبقات کم تر و در برخی بیشتر از مقادیر حاصل از NTHA است. همچنین با افزایش tμ بر دقت کلیه الگوهای بار در تعیین موقعیت طبقه بحرانی متناظر با شکل پذیری بین طبقه ای افزوده شده به نحوی که روش MMC بهترین انطباق را با توزیع شکل پذیری بین طبقه ای در ارتفاع دارد.