تحول معنایی خانواده در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران

خانواده در جامعه ایرانی سمت و سویی متفاوت از سیاست های کلان حکومتی اتخاذ کرده و وضعیت شبه بحرانی و فرایندی مشابه با خانواده مدرن را در از هم گسست و ناپایداری تجربه می کند. این نوشتار در پی بررسی دلایل رویه متفاوت کنشگران و رویه حکومتی- دولتی درباره خانواده، در این مجال به تحلیل محتوای کیفی اسنادبالادستی در حوزه خانواده پرداخته است. نتیجه بررسی چهل سند شامل اسناد صادره از جانب رهبر نظام، قوانین توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اسناد مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی بیانگر ثبات معنایی خانواده در مجموعه این اسناد است. ثبات معنایی خانواده به واسطه در نظرداشتن خانواده تراز و خانواده نامتعین ذیل، اندیشه در سایه و به رسمیت نشناختن تحولات کنشگران در چهار دهه گذشته بوده است. این امر سبب شده است خانواده در اسناد بالادستی صورت ذهنی یابد که با عینت اجتماعی آن در تعارض قرار دارد.