بررسی ضخامت کورتکس مغز در بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی با استفاده از تصاویر تشدید مغناطیسی

ناهنجاری هایی که در ساختار کورتکس مغز بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی وجود دارد به وسیله  تصاویر تشدید مغناطیسی(MRI) قابل شناسایی است. اما با این وجود بسیاری از این بیماران حتی چند سال پس از بیماری  MRI طبیعی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ضخامت کورتکس مغز بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی چپ و راست با افراد سالم با استفاده از تصاویر MRI است.

در مطالعه مورد شاهدی حاضر از تصاویر MRI 14فرد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی راست، 19 فرد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی چپ و 20 فرد سالم استفاده شد. میانگین ضخامت کورتکس مغز این بیماران با کمک نرم افزار FREESURFER  محاسبه شد. در نهایت با استفاده از آزمون یوی من-ویتنی نواحی مختلف از کورتکس مغز متاثر از بیماری صرع در سطح 05/0 از معیار نرخ کشف اشتباه، مشخص و معرفی شد.

بیماران مبتلا به صرع لوب گیجگاهی چپ در مقایسه با افراد سالم در لوب سینگولیت، قدامی، پس سری و آهیانه ای ضخامت کورتکس کمتری داشتند. آتروفی ضخامت کورتکس در بیماران صرع لوب راست نسبت به افراد سالم در نیمکره راست در لوب پس سری در ناحیه lateral occipital دیده شد. بین میانگین ضخامت کورتکس مغز در بیماران صرع لوب گیجگاهی راست و چپ اختلاف معنی داری دیده نشد.

نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده وجود تغییر و اختلال در ضخامت ماده خاکستری در نواحی مختلف کورتکس مغز بیماران صرع لوب گیجگاهی به عنوان اثرات این بیماری بر روی کورتکس مغز بود.