تاثیر شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین3 و سرم آمیلوئید A پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین3 (PTX3) و سرم آمیلویید A(SAA) پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود تا بدین وسیله، تاثیر ورزش بر کاهش عوامل التهابی فوق در افراد دیابتی سنجیده شود.

مواد و روش ها:

 20 مرد غیرورزشکار مبتلا به دیابت نوع دو، تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین توزیع شدند. تمرینات ترکیبی به مدت شش هفته شامل 25-35 دقیقه تمرین هوازی با شدت 55-75 درصد ضربان قلب بیشینه و پنج حرکت مقاومتی دربرگیرنده عضلات بزرگ بالا و پایین تنه شامل پنج حرکت پرس سینه، پرس ارتشی، اسکات، لیفت مرده، حرکت پارویی دمبل با شدت 55-75 درصد یک تکرار بیشینه با تواتر سه بار در هفته با تقدم تمرینات مقاومتی بر هوازی در هر جلسه برگزار شد. شدت تمرینات هوازی با ساعت ضربان سنج و شدت تمرینات مقاومتی نیز هر دو هفته یک بار با آزمون یک تکرار بیشینه سنجیده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تی مستقل در سطح معناداری 05/0P≤ انجام گرفت.

با بررسی نتایج پژوهش مشخص شد قرارداد تمرینی، سبب کاهش شاخص SAA (7/16درصد) و تغییر معنادار آن در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (047/0P=)، این در حالی است که تاثیری بر میزان SAA استراحتی گروه کنترل نداشت و افزایش 2/2 درصدی PTX3 گروه تمرین معنادار نبود (474/0=P).

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج پژوهش و کاهش معنادار در عامل التهابی SAA و افزایش PTX3  می توان نتیجه گرفت که شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح عوامل ذکرشده در مردان مبتلا به دیابت نوع دو تاثیرگذار است و احتمالا می تواند سبب کاهش التهاب در این بیماران شود.