بهینه سازی عملکرد میراگر غیرخطی ضربه ای صلب سه جرمی در ارتعاشات آزاد با روش ترکیبی فراکاوشی

هدف از مقاله حاضر کاهش ارتعاشات آزاد یک سیستم مکانیکی با طراحی بهینه نسبت جرمی یک میراگر غیرخطی به نام میراگر ضربه ای است. میراگر ضربه ای شامل تعدادی جرم متصل به سیستم اصلی است که توانایی حرکت در یک محفظه بسته تعبیه شده را دارد و باعث کاهش دامنه سیستم اصلی از طریق انتقال حرکت را دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده تاکنون، میراگر ضربه ای دارای عملکرد بهتری در کاهش ارتعاشات نسبت به میراگرهای خطی است. مهمترین عامل در عملکرد بهینه این میراگر، انتخاب نسبت جرمی است. با توجه به پیچیدگی و حجم محاسبات زیاد برای تحلیل چگونگی رفتار یک میراگر ضربه ای، در این پژوهش از روش بهینه سازی ترکیبی فراکاوشی برای تعیین نسبت جرمی بهره گرفته شده است. با مقایسه نتایج روش بهینه سازی مذکور و طراحی اولیه، قدرت و کارایی بالای روش ارایه شده جهت طراحی میراگر مشهود است. طراحی بهینه پارامترهای مسیله توانسته میزان دامنه ارتعاشات سیستم اصلی را در کمتر از 2 ثانیه تا مقدار 5 درصد دامنه اولیه کاهش دهد. استفاده از میراگر ضربه ای بهینه انرژی سیستم را نیز به میزان بیش از 90 درصد کاهش داده است.