طبقه بندی اقلیمی استان خوزستان بر اساس روش لیتن اسکی

اجرای توسعه پایدار مناطق نیازمند برنامه ریزی دقیق بر اساس استعدادها و محدودیت های منابع است و اقلیم هر منطقه از مهم ترین عوامل تعیین کننده توان توسعه محل می باشد. در این راستا ویژگی های اقلیمی و عناصر غالب آن که در پراکندگی و شکل گیری پدیده های حیاتی (نبات، حیوان، انسان) نقش تعیین کننده ای ایفا می کنند، به عنوان یکی از مهم ترین فاکتورهای طبیعی-محیطی ارزیابی می شوند. چنانچه تضمین توفیق کامل غالب برنامه ریزی های توسعه کشاورزی، صنعت، پروژه های آبیاری، حمل و نقل، بهداشت و غیره هنگامی بدست می آید که با شناخت اقلیم و استفاده از پتانسیل های گوناگون آن همراه باشد. هدف از انجام این پژوهش طبقه بندی اقلیمی استان خوزستان بر اساس روش لیتن اسکی می باشد. در روش لیتن اسکی سه عنصر اولیه دما، بارش و ضریب بری استفاده می شود. این روش برای جامعیت طبقه بندی از شاخص های کمکی استفاده می کند که شامل سه شاخص انطباق، تداوم فصل خشک و وضعیت تابش خورشید می باشد. برای محاسبه شاخص داده های هواشناسی شامل بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و رطوبت نسبی 13 ایستگاه هواشناسی شامل شهرستان های اهواز، ایذه، اندیمشک، ماهشهر، بهبهان، دزفول، آزادگان، رامهرمز، شوشتر، مسجدسلیمان، امیدیه، شادگان و شوش در طی سالهای 1370 تا 1397 جمع آوری گردید. برای محاسبه و تحلیل شاخص ها از دو نرم افزار Excel و SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد که وضعیت اقلیمی شهرستانهای خوزستان بر اساس ضریب بری شاخص لیتین اسکی به 4 گروه تفکیک شد.