تحلیل فضایی روابط میان مولفه های اکولوژی و اقتصاد پایدار شهری (نمونه موردی: محله نه دره مشهد)

شهر به اکولوژی برای بقا و به اقتصاد برای رشد پایدار نیاز دارد که در فرم شهر به عنوان ارتباطی موثر میان مولفه های اکولوژیک و اقتصاد پایدار نمود پیدا می کند. از طرفی توسعه کالبدی بی رویه، ظرفیت های اکولوژیک و توانایی اکوسیستم های طبیعی را محدود ساخته و فعالیت های نامتعادل اقتصادی موجب برهم زدن تعادل زیستی در کلیه ابعاد زندگی انسانی و در فرم شهر شده است. بدین منظور محله نه دره مشهد به دلیل داشتن زمینه اکولوژیکی ارتفاعات جنوب جهت توسعه گردشگری، همراه با خطر تخریب اکولوژیک منطقه به دلیل مورفولوژی ناکارآمد و گروه های ناهنجار اجتماعی و فرصت های اقتصادی آن مورد انتخاب قرار گرفته است، تا بتوان با تحلیل فضایی روابط مولفه های تاثیرگذار در این محله، به راهکاری عملی جهت حل مشکل رسید. در این راستا پرسش نامه ای متشکل از شاخصه ها و مولفه هایی که روایی و پایایی آن در محله مورد سنجش قرار گرفت تدوین، و بین 378 نفر از ساکنین نه دره، توزیع شد و با استفاده از ابزارهای تحلیلی نرم افزار لیزرل 8/8 و SPSS22 ، و با تکنیک معادلات ساختاری روابط مولفه ها و تاثیرات آن در محله مشخص شد و همچنین با استفاده از ابزارSpatioal Analysis  نرم افزار GIS، در راستای هدف کلان، تحلیل فضایی بر اساس روابط مولفه های پژوهش انجام گردید. در نهایت طبق یافته های تحقیق می توان گفت، شاخصه های مرتبط با بهبود وضعیت مسکن افراد در بستر اکولوژیکی محله تاثیر به سزایی بر ارتقاء پایداری آن داشته و هسته اولیه شکل دهنده محله نه دره بنا بر هم پوشانی نقشه های تعیین کننده وضعیت مولفه ها در بافت، در پایین ترین میزان به لحاظ برخورداری از شاخص ها قرار دارد. در نتیجه، مهم ترین راهبرد غیرتهاجمی در محله نه دره را می توان ارتقاء پایداری اقتصادی در بستر اکولوژیک در راستای بهبود مسکن، در نظر گرفت. این راهبرد را که راهکارهای عملی آن بر اساس نتایج آماری استنباطی حاصل از معیارها به دست آمده است را می توان عنوان نقطه عطفی در جهت حل مشکلات بافت کالبدی نه دره برشمرد.