بررسی عوامل استرس زای نظامی گری در کارکنان نظامی

ساختار نظامی گری مشاغل نظامی در مقایسه با مشاغل غیرنظامی، کارکنان را در انواع موقعیت های استرس زای مربوط به محیط شغلی، خانوادگی و سازمانی قرار می دهد. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع و منابع استرس زای نظامی گری در گروهی از کارکنان نظامی انجام شد.

روش ها: 

روش اجرای تحقیق حاضر، توصیفی با طرح مقطعی بود. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق 300 نفر از کارکنان فعال نظامی بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق مقیاس عوامل استرس زای نظامی گری آزاد و ندایی (1399) بود. به پرسش های تحقیق از طریق روش های آماری توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و آزمون t پاسخ داده شد.

یافته ها:

 نتایج تحقیق نشان داد 61/3 درصد از کارکنان استرس متوسط و 19 درصد از آن ها در معرض استرس شدید قرار هستند. همچنین، نتیجه آزمون t حاکی از معناداری تفاوت میانگین استرس گروه نمونه با میانگین جامعه است.

نتیجه گیری:

 عوامل استرس زای نظامی گری قابل توجهی بین کارکنان در جریان است که سلامت روان آن ها را به مخاطره می اندازد. برای پیشگیری از تشدید عوامل استرس زا و کاهش وضعیت استرس در بین کارکنان باید مداخلات سیستماتیکی تدارک دیده شود.