فردگرایی ساحل عاجی در رمان های احمدو کوروما از دیدگاه نقد جامعه شناختی میشل مافزولی

میشل مافزولی در نقد جامعه شناختی خود ، تغییر پارادایم مدرنیسم فردگرایانه به پسامدرنیسم جمع گرایانه و اشتراکی را بررسی می کند. او از تغییر گفتمان اومانیستی تعالی فردی انسان خودمحور در دوران مدرن و گرایش انسان پست مدرن (پرسونا) به تعالی جمعی صحبت می کند. جامعه مورد پژوهش در مطالعات مافزولی در اصل جوامع غربی است. اما آیا تئوریهای این جامعه شناس فرانسوی می توانند به همان اندازه در مورد جوامع آفریقایی هم به کار گرفته شوند؟ آیا اساسا جوامع آفریقایی مرحله مدرنیته را در تاریخ خود تجربه کرده اند که امروزه وارد دوره جدید پسامدرن شوند؟ آیا می توان دوره پسا مدرن مورد نظر مافزولی را با دوره پسااستعماری جامعه ساحل عاج مقایسه کرد؟ آیا فرد ساحل عاجی به نوبه خود توانسته است با چشیدن "لذت با هم بودن"، هویت جمعی خود را شکل دهد یا هنوز منافع شخصی خود را به منافع ملی و اجتماعی ترجیح می دهد؟ اگر فرد ساحل عاجی در این "روند اجتماعی شدن" واقعا با ناهنجاری هایی روبرو است، منشا آن چیست و چه راه حل هایی برای این بحران وجود دارد؟ اینها سوالاتی است که ما پاسخ آنها را در این مقاله از طریق تحلیل جامعه شناختی رمان های احمدو کوروما خواهیم جست. شخصیت های رمان های کوروما ، تحت تاثیر پیامدهای سیاسی - اجتماعی استعمار ، جنبه های مختلف اجتماعی فرد آفریقایی را منعکس میکنند. این مقاله به واکاوی خصوصیات و دلایل این فردگرایی ساحل عاجی می پردازد.